NEKOLIKO PRIČA I PESAMA O LJUBAVI I KOJEČEMU

Bio je krvav, ali nije plakao. Samo je mahao krhkim nožicama želevši da poleti. Mali, bespomoćni čovek u rukama belog doktora. Raširio mu je noge, kao što radi piletu, nedeljom na ručku, i doneo presudu: - Vaše dete je pesnik. - O ne! - Rekao je otac. He was bloody, but didn't weep,  Waving his feet like he wants to fly, Small, helpless man in doctor's hands. The white man spread his little legs, as he would to a chicken, and pasted the verdict: - Your child is a poet. - Oh, no - Father said. Estaba sangriento, pero no lloraba. Solo hacia senas con sus piernitas fragiles deseando volar. Ese hombre tan pequeno y desamparado en los manos del doctor. El desjunto sus piernas como a un pollo, y dijo su sentencia: - Su nino es un poeta. - Ay no! - Dijo el papa.

Moja ljubav ostala duboko u tvom džepu. Izvadila si je, i smazala kao bombonu.. Onu što smo ih jeli po dve kad smo bili deca. Sad je vidim na tvom licu, u tvom oku. Smeješ se, i kao da govoriš: - Odjebi! Tvoja ljubav ne ide odavde.. Nosiću je kao ukras.. Kao što su indijanci nosili čuperke svojih žrtava obešene oko vrata. My love rested in your pocket. You took it and ate it like a candy. I can see it on your face, in your eye. You are laughing, as if you're saying: - Fuck off! Your love stays here.. I will use it as an accessory.. Like indians wore scalps of their victims around their neck. Mi amor ha quedado al fondo de tu bolsillo. Lo has sacado y comido como un bombon. Ahora lo veo en tu cara, en tu ojo. Te ries y como si me estas diciendo: No me jodas! Tu amor no va de aqui. Lo voy a llevar como un adorno, iqual que los Indios llevaron los copetes de sus victimas colgados en sus cuellos.

i dalje miriše majica na dubrovačko jutro.  suv kamen, borovi i cvrkut ptica lokrumskih.  miriše, jer ne zna da smo to sećanje odavno prodali za sitna zadovoljstva. the shirt still have scents of a morning in Dubrovnik. dry stone, pines and Lokrum birds chattering. it smells, since it can't know that we sold those memories long time ago for our little pleasures. todavia huele camiseta en la manana de Dubrovnik. la piedra seca, pinos y chinido de las aves de Lokrum. huele, porque no sabe que ese recuerdo vendimos hace mucho tiempo pro nuestros placeres pequenos.

Više se ne sećam reči.. I forgot the words.. No me acuerdo de las palabras.. Slike polako nestaju. Images are vanishing slowly. Los imagenes desaparecen lentamente. Stani! Wait! Espera! Uhvati me za ruku, Take my hand, Toma mi mano, Poljubi me, Kiss me, Besame, I odvedi tamo. And take me there. Y llevame ahi. Ne dozvoli da sve zaboravim. Don't let me forget everything. No me permitas que olvide de todo.